Extremistisch geweld tijdens Indonesische tournee van Irshad Manji

Door Carel Brendel, 10 mei 2012

De Canadese schrijfster Irshad Manji heeft de afgelopen dagen de Indonesische versie van haar nieuwe boek Allah, Liberty and Love gepresenteerd in Indonesië. Haar optredens in de steden Jakarta (zie foto), Solo en Jogjakarta werden verstoord en/of afgelast als gevolg van bedreigingen en geweld van extremisten. Vergeleken daarmee was de inval van een knokploeg van Shariah4Belgium, eind vorig jaar in het Amsterdamse debatcentrum De Balie, kinderspel volgens de islamhervormster. Bij haar vertrek blikte Manji in tien tweets terug op haar tumultueuze tournee. Voor het gemak zijn ze hier vertaald en samengevoegd in één verhaal. Het is wat de Engelsen een ‘MUST READ’ noemen.

Manji schrijft op 10 mei 2012: “Mijn verklaring voor Indonesië. Vier jaar geleden kwam ik naar Indonesië, en beleefde een land van tolerantie, openheid en pluralisme. In mijn nieuwe boek beschrijf ik Indonesië als een model voor de moslimwereld. Maar de zaken zijn veranderd. In het LKIS buurthuis vielen religieuze extremisten gisteren 150 burgers van Jogjakarta aan, en ook mijn team. Mijn collega Emily Rees werd met een metalen staaf geslagen en moest met spoed naar het ziekenhuis. Haar arm is nu in het verband. Twee andere aanwezigen liepen hoofdwonden op. Ik heb met ze gesproken en met Gods hulp zullen ze herstellen.

Maar de reputatie van de criminelen mag nooit herstellen. Ze verborgen zich achter maskers en helmen, terwijl ze gewone mensen in elkaar sloegen en de boel vernielden. Deze mensen zijn lafaards. In scherpe tegenstelling daarmee redde de morele moed van burgers mijn leven. Terwijl de gangsters riepen ‘WAAR IS MANJI?’, schermden burgers mij af met hun lichamen. Ik ben daar onnoemelijk dankbaar voor en voel me nederig bij hun moed. Ze hebben bewezen dat Indonesiërs één kunnen zijn voor menselijke waardigheid.

Indonesiërs vertellen mij dat hun politie en regering capituleren voor het tuig. Maar de mensen hoeven niet te capituleren. Moge alle Indonesiërs hun vredelievende helden herkennen en moge alle Indonesiërs leren van deze helden met morele moed. God zegene hen en Indonesië.”