Haagse kalifaatsupporters winnen de Slag van de Thuisblijvers
Door Carel Brendel, 12 augustus 2014
Mensen verbazen zich soms over de militaire successen van de onlangs gecreëerde Islamitische Staat, het kalifaat dat we voor het gemak nog even ISIS blijven noemen. De snelle opmars heeft alles te maken met de enorme mobiliteit van de jihadisten. Hun tegenstanders zijn verdeeld, gunnen elkaar het licht in de ogen niet, en hopen dat hun bondgenoot/toekomstige-vijand het meeste vuile werk opknapt. Zo worden ze één voor één opgerold door de kalifaatstrijders, die met hun kolonnes door de woestijn alleen vanuit de lucht iets te vrezen hebben.
Verdeeldheid kenmerkt ook de Nederlandse tegenstanders van de jihadfans, die zich de afgelopen jaren hebben genesteld in de Haagse Schilderswijk. De organisaties achter de anti-ISIS-demonstraties hebben weinig met elkaar gemeen, en ook tussen de niet-demonstranten bestaan grote onderlinge verschillen. Zo heb ik zelf helemaal niets met salafisten als Suhayb Salam en Rachid Nafi, die krachtig stelling namen tegen het Syrische jihadtoerisme. Ze ageren tegen het nieuwe kalifaat, maar streven zelf ook naar een kalifaat, alleen op de langere termijn..
Het gebrek aan eenheid vertaalt zich op straat. Eerst was er een Haagse protestmars met voornamelijk sjiieten. Daarna protesteerden bijna 5.000 Assyrische christenen in Enschede, de meest succesvolle van alle anti-ISIS protesten. Daarna was het in Den Haag weer de beurt aan de Koerden. En zondag volgde de tot mislukking gedoemde optocht van Pro Patria, die op de Hoefkade rechtsaf moest slaan “om erger te voorkomen”.
Een onbekende groep (Pro Patria) met een totaal onbekende organisator (Patrick Schouten), dat alles had vermoedelijk weinig werfkracht ondanks de wijd verspreide verontrusting over de antisemitische demonstraties in de Schilderswijk. Amateurisme was troef. Als je niet wil worden geframed als een neo-nazi-betoging, dan begin je dus met het weren van radicaal-rechtse types met NSB-vlaggen. Het zegt genoeg dat dit niet gebeurde. Want dat extreme types met verkeerde vlaggen bepalend kunnen zijn voor de beeldvorming, weten we immers ook van de recente Gaza-betogingen.
De echte fascisten liepen overigens niet mee met de “Mars van de Vrijheid”, maar stonden opgesteld op de Hoefkade, sommigen gemaskerd, gewapend met jihadvlaggen, stenen en stukken hout. “De nieuwe nazi’s,” aldus collega-blogger Bart Schut.
Een terechte benaming voor jongelui, die solidair zijn met de jihadistische Einsatzkommando’s van ISIS in de Syrisch/Iraakse woestijn.
De grote verliezer van gisteren was overigens niet de organisatie van de mislukte mars, maar het Haagse stadsbestuur dat het laatste restje gezag verspeelde. Eerst de route van een protestmars goedkeuren, maar daarna niet in staat zijn om een illegale tegendemonstratie te voorkomen, dodelijker kan het niet voor Jozias de Vakantieganger en zijn doldwaze loco’s. Het onvermogen van de autoriteiten en de lijdzaamheid van het politieke midden zorgen er nu voor dat radicale krachten hun kans grijpen.
De kalifaatsekte van Azzedine Choukoud alias “Abou Moussa” vierde de overwinning zondag met vuurwerk. Zijn mensen hebben de protestmars met succes als neo-nazi-vertoning weggezet, en het protest ertegen verpakt als “spontaan buurtprotest”. Oud-PVV Arnoud van Doorn laat zich ondertussen graag gebruiken als voetveeg voor de extremisten. “Abou Doorn” is totaal de weg kwijt. Te vrezen valt dat de TomTom zijn Jaguar straks laat stranden tussen Raqqah en Aleppo.
De hulpgroep voor gevangenen Free Aseer, organisator van de twee eerdere pro-ISIS-demos, heeft inmiddels een film over de gebeurtenissen uitgebracht. Net als in de jihadhorrorfilm Salil al-Sawarim 4 zien we het mini-kalifaat eerst vanuit de lucht, waarna we zingend over kalief Al-Baghdadi inzoemen op de straatjochies op de Hoefkade. De Slag van Schilderswijk was vooral De Slag van de Thuisblijvers. Maar wel thuisblijvers die dankzij het onvermogen op het Stadhuis nu de dienst uitmaken in een deel van Den Haag.