CarelBrendel.nl

MET UPDATE: Peksert geroyeerd, Kuit kandidaat af

De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan en dat is de periode dat op sommige plaatsen het politieke amateurisme de kop opsteekt. PVV-leider Geert Wilders gaf het startsein voor het geblunder door op 14 december de “volstrekt onbekende” Géza Hegedüs als lijsttrekker in Rotterdam te presenteren. Wilders riep de pers bijeen tegenover de Essalam Moskee, die wat hem betreft “zo snel mogelijk moet verdwijnen”.

De volgende dag stond het bolwerk van de Moslimbroeders nog steeds recht overeind. Hegedüs daarentegen was zo snel mogelijk verdwenen als gevolg van onthullingen over zijn banden met de racistische beweging Erkenbrand. Wilders, persoonlijk betrokken bij de samenstelling van de Rotterdamse PVV, had dit over het hoofd gezien. Binnen een etmaal zette hij Hegedüs buiten de deur.

Wilders geeft het nog niet op in de Maasstad. Op 20 januari gaat hij demonstreren op het Stationsplein onder de leus “Nederland is van ons”. Het is een riskante onderneming want politieke demonstraties, of ze nu van links of van rechts komen, trekken per definitie dwazen en extremisten aan. De “antifascisten” van AFA en KAFKA staan nu al in de startblokken om eventuele leden van NVU, Erkenbrand, Pegida en Voorpost te spotten tussen de Wilders-aanhang. De media zullen weinig moeite hebben om nieuwe aangrijpingspunten voor negatieve publiciteit te vinden. De vraag is bovendien of winkelende kiezers zitten te wachten op een betoging in de binnenstad op zaterdagmiddag.

Intussen heeft ook de PVV-aanvoerder in Utrecht zich gemanifesteerd als een ongelooflijke prutser. Henk van Deún was te gast bij de lokale zender Bingo FM. In een debat met DENK-lijsttrekker Mahmu Sungur zei hij over de vlak achter het Centraal Station gelegen Ulu Moskee: “Wij hebben liever dat hij afbrandt, bij wijze van spreken. Wij zijn echt tegen moskeeën in dit land. Wij erkennen de islam niet als een godsdienst. Het is een ideologie, net als nazisme.”

Dankzij de toevoeging “bij wijze van spreken” was het nog net geen rechtstreekse oproep tot brandstichting, maar in het huidige klimaat kan deze uitspraak door heethoofden wel degelijk als zodanig worden opgevat. SP-raadslid Michel Eggermont bracht in herinnering dat in maart 2016 een spreekster tijdens een Pegida-demonstratie had opgeroepen om moskeeën in brand te steken. In april 2017 werd deze vrouw tot een werkstraf veroordeeld. De andere partijen in de Utrechtse gemeenteraad vielen terecht over de uitspraak van Van Deún, die zijn uitlatingen achteraf “onhandig” noemde.

Het gevolg van de “onhandigheid” is wel dat Van Deún op hangende pootjes naar de Ulu Moskee moet om zijn excuses aan te bieden. Dat belooft een mooi media-moment te worden in de megamoskee van Diyanet. De volgelingen van Erdogan zullen tevreden zijn. De PVV zit de rest van de campagne met een zwaar beschadigde lijsttrekker.

Als gevolg van de concurrentie van DENK lijkt ook de islamistisch geïnspireerde lokale partij NIDA Rotterdam van de kook geraakt. De samenwerking tussen de twee islamistische partijen sprong af en dat leidde tot “LPF-toestanden” bij Nida. Aydin Peksert, het NIDA-raadslid van Turkse afkomst, keert niet terug. In twee Facebook-bijdragen gooide Peksert vervolgens alle frustraties naar buiten. Eerst zette hij vraagtekens bij het verloop van de onderhandelingen.

Veel brisanter was het verslag van 7 januari. Daarin gaf Peksert zijn lezing over een gesprek met fractieleider Nourdin el Ouali en de partijbestuurders Nurullah Gerdan en Ferukh Ahmed. Als we op Peksert moeten afgaan (twijfels zijn geboden aangezien alleen zijn lezing openbaar is) liep het onderonsje uit op slaande ruzie. El Ouali zou zijn fractiegenoot Peksert hebben uitgemaakt voor “dubbelspion van DENK, verrader en munafiq” (huichelaar, een zware beschuldiging onder moslims). Peksert: “Het werd mij duidelijk dat ik daar niet was uitgenodigd om in gesprek te gaan, maar dat er in mijn perceptie sprake was van een rechtbank setting waarin mijn integriteit, geloofwaardigheid en mijn loyaliteit aan NIDA in twijfel werden getrokken.”

Het Algemeen Dagblad, dat NIDA in de afgelopen raadsperiode kritiekloos benaderde en nooit berichtte over de islamistische achtergronden van het partijkader, sprak van “een drama in drie bedrijven”. De gedroomde samenwerking in één partij van moslims met verschillende etnische achtergronden bleek minder duurzaam dan gedacht. Conclusie: “Het succesverhaal van de Rotterdamse politieke partij Nida mondt nu uit in een treurspel.”

Nadat NIDA-leider El Ouali de Rotterdamse deelname van DENK als “oliedom en teleurstellend” noemde, besloot de partij onverwacht om deel te nemen in Den Haag. Deze move viel uiteraard slecht bij de twee bestaande islampartijen, de Partij van de Eenheid en de Islam-Democraten. Onderlinge ruzies lijken onontkoombaar in Rotterdam en Den Haag – tot grote vreugde van iedereen, die deze islampartijen nul zetels gunt.

Bij het politieke amateurisme is er maar één baas boven baas. De deelname van BIJ1, de partij van Sylvana Simons, aan de Amsterdamse verkiezingen is een bron van vermaak. Op Nieuwjaarsdag presenteerde BIJ1 een wonderlijke lijst van activisten en social justice warriors. Als lijstduwers fungeren oud-SP-senator Anja Meulenbelt, documentairemaakster Sunny Bergman, emeritus-hoogleraar Gloria Wekker, en feministe Marjan Sax. Laatstgenoemde was tot twee jaar terug bestuurslid van de uit Het Parool voortgekomen Stichting Democratie en Media (SDM), die onder haar bezielende leiding uitgroeide tot een speeltuin voor activisten. Zeer omstreden was bijvoorbeeld de SDM-steun aan de herdenking van de Kristallnacht, de pogrom tegen Duitse Joden in 1938, door een groep Israël-haters rond Meulenbelt.

De merkwaardigste BIJ1-kandidaat staat op nummer 3: Cailin Kuit. Vandaag (11 januari) vertelt de 49-jarige Kuit nog steeds op de BIJ1-website dat zij werkzaam is geweest als psychiater. Kuit komt echter niet voor in het BIG-register hoewel beoefenaren van dit medische beroep daar moeten zijn ingeschreven. In eerdere bio’s (op LinkedIn, op de eigen website, en op Schoolbank meldde Kuit niets hierover, zodat er alle reden is om te twijfelen aan haar vroegere werkzaamheden als psychiater.

In plaats van Kuit van de lijst af te halen, of haar bio direct aan te passen, deed Simons de affaire af als laster van GeenStijl. Vervolgens hulde Simons zich in arrogant stilzwijgen. Campagneleider Chihiro Geuzebroek maakte de zaak alleen maar erger door uit het niets te suggereren dat Kuit aan de universiteit in Nijmegen heeft gewerkt. De Telegraaf: “Volgens campagneleider Geuzebroek heeft Kuit „een hoge intelligentie en een ontzettend bewonderenswaardig doorzettingsvermogen”. Ze stelt dat Kuit heeft gewerkt bij de Universiteit Nijmegen omdat dat de enige academie was ’die haar aannam op basis van haar intelligentie en niet afschreef op basis van haar fysieke beperking’.”

De arme Kuit fungeert ondertussen als nationale boksbal op social media. Simons komt er vooralsnog mee weg doordat een deel van de gevestigde media het totaal laat afweten. Stadskrant Het Parool, waar men eerst nog hoog opgaf over de “kieslijst vol bekende kandidaten”, bericht niets, of brengt het nieuws per trekschuit. Met name de publieke omroep, waar Simons in de afgelopen jaren van talkshow naar praatprogramma pendelde, toont geen enkele interesse nu haar partij mogelijk een fabulerende kandidate afvaardigt naar het Amsterdamse stadhuis. Een merkwaardig verzuim omdat juist deze media altijd de neiging hebben om Amsterdam als middelpunt van de aarde te beschouwen.

UPDATE (12/1): Inmiddels heeft NIDA Rotterdam haar dwarsligger Aydin Peksert geroyeerd en uit de raadsfractie gezet. Cailin Kuit heeft zich teruggetrokken van de lijst van BIJ1, zo blijkt uit een bericht op de website, waarin de boze media de schuld krijgen van het ontrafelen van de warrige verhalen, die zowel de partij als de fabulerende kandidate zelf hebben opgehangen.