CarelBrendel.nl

De Pakistaanse moslimgemeenschap viel het afgelopen jaar op door de verheerlijking van Mumtaz Qadri, de terdoodveroordeelde pleger van een terroristische moord, en het uitnodigen van dubieuze predikers. Politici (onder wie Ahmed Aboutaleb) belonen dit radicale gedrag met iftartoerisme naar de betrokken moskeeën. Nog bonter bij de beloning van radicalisme maakt het de Hilversumse burgemeester Pieter Broertjes. Hij bombardeert de jihadverheerlijker Fouad el Bouch tot officieus jongerenwerker.

Stelt u zich voor dat Engeland na herinvoering van de doodstraf zou overgaan tot de executie van Thomas Mair, de extreemrechtse verdachte van de moord op Labour-politica Jo Cox. Stelt u zich ook voor dat tienduizenden hysterische Britten de begrafenis zouden bijwonen van neo-nazi Mair, omdat hij in hun ogen een held en martelaar was. Stelt u zich verder voor dat prominente Engelse geestelijken en politici de moordenaar van Cox zouden prijzen en toejuichen. Stelt u zich tenslotte voor dat Britse organisaties in Nederland de voorstanders van deze moord zouden vragen als sprekers op hun bijeenkomsten.

Iets vergelijkbaars maar dan absoluut niet denkbeeldig speelde zich de afgelopen maanden af in Nederlands-Pakistaanse kringen. Eind februari vond de executie plaats van de moslimterrorist Mumtaz Qadri. Hij was ter dood veroordeeld voor de moord in 2011 op gouverneur Salman Taseer, die zich had uitgesproken tegen de Pakistaanse blasfemiewetgeving. Qadri kreeg een heldenbegrafenis, in Rawalpindi bijgewoond door 100.000 mensen. Islamitische “geleerden” in en buiten Pakistan prezen de terrorist als iemand die de eer van zijn profeet had hooggehouden en wensten dat Allah Qadri’s martelaarschap zou accepteren met een ereplaats in het paradijs.

In dit blog signaleerde ik dat de heldenverering van Mumtaz Qadri zich ook uitstrekte tot Pakistaanse moskeeën in Nederland. Onder meer de Ghousia moskee in Amsterdam-West plaatste een artikel op Facebook, waarin Qadri volgens een vertaling van Urdu naar Engels “undoubtedly a great figure whose sacrifice was accepted before Allah” werd genoemd. Veel steun kreeg de terechtgestelde terrorist ook van Dawate Islami Holland, onderdeel van de “gematigde” en “geweldloze” Pakistaanse missiebeweging waarbij Qadri was aangesloten. De Nederlandse tak houdt regelmatig “sunnah inspirerende bijeenkomsten”, onder meer in de Ghausia moskee in Rotterdam. Dawate Islami Holland hield daar op 6 maart een speciale gebedsdienst ter ere van de terechtgestelde terrorist.

Het Twitter account “SheikWatch”, dat het optreden van inreizende islampredikers zeer kritisch volgt, signaleerde in de maanden daarna diverse optredens van figuren die de terreurdaad van Qadri verheerlijkten. Ik ga u niet vervelen met moeilijke namen en ingewikkelde titels, maar in zijn tijdlijn vindt u de namen en data van hun optredens.

De verheerlijking van de terroristische moordenaar Mumtaz Qadri staat niet op zichzelf. Eerder meldde ik de komst naar de Ghausia moskee in Rotterdam van de Pakistaanse prediker Raza Saqib Mustafai, volgens wie er pas vrede komt als alle Joden zijn uitgemoord.

Zorgwekkend is ook de aanhoudende populariteit van Mohammad Anas Noorani Siddiqui, geestelijk leider van de World Islamic Mission. In 2006 en 2007 schreven media (bv. De Volkskrant op 9 september 2006) over een conferentie in Amsterdam-Zuidoost onder leiding van deze geestelijke, die omstreden is vanwege zijn uitspraken ten gunste van Osama bin Laden.

Anas Noorani Siddiqui werd ondanks protesten toegelaten en was zo slim om zijn radicale uitspraken niet te herhalen in het bijzijn van AIVD-waarnemers en Nederlandse journalisten. De man die eerder in 2006 nog opriep tot de jihad en liberale moslims uitmaakte voor hypocrieten en ongelovigen, sprak nu van vrede en liefde. Anas Noorani Siddiqui dook dit jaar weer op in Nederland, onder meer in Eindhoven, Zwolle en opnieuw Amsterdam-Zuidoost.

Of figuren als Anas Noorani Siddiqui, Raza Saqib Mustafai en de diverse verheerlijkers van Mumtaz Qadri visa moeten krijgen, is een zaak van veiligheidsdiensten en ambassades. In deze tijden van radicalisme en terreur vind ik dat de lat best wat hoger mag liggen dan in 2006 toen jihadprediker Anas Noorani Siddiqui geen strobreed in de weg werd gelegd. Maar het minste wat ik van mijn bestuurders verwacht is dat ze het uitnodigen van dubieuze figuren niet belonen.

Wat dat betreft was ik nogal verbaasd over het optreden van Gerolf Bouwmeester, de D66-voorzitter van het stadsdeel Amsterdam-West. De Ghousia moskee in De Baarsjes beperkte zich niet tot eerbetoon aan Mumtaz Qadri, maar ontving op 12 mei zijn verheerlijkers Qari Shahid Mehmood en Sayed Altaf Shah Kazmi. De eveneens aangekondigde Zulfiqar Ali Hussaini, die Allah vroeg om de moordenaar van Salman Taseer het paradijs te schenken, was kennelijk verhinderd.

Vijftig jaar geleden wilden de oprichters van D66 bij wijze van spreken nog niet dood gevonden worden in een katholieke kerk. In 2008 liep D66 in De Baarsjes nog te hoop tegen het inschakelen van de fundamentalistische organisatie Youth for Christ in het lokale jongerenwerk. Bouwmeester daarentegen beloonde het verheerlijken van Mumtaz Qadri met een bezoek tijdens de ramadan aan de iftar (avondmaaltijd) in de Ghousia moskee.

De Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb had evenmin een gelukkige hand als politieke iftartoerist. De uitnodiging van vorig jaar aan de Jodenhater uit Pakistan was geen aanleiding om op allerlei bijeenkomsten uit de buurt van de bloemen gooiende Ghausia-imam Iftekar Chishti te blijven. Erger nog: op 4 juli, bijna vier maanden na de gebedsdienst voor terrorist Mumtaz Qadri, vereerde de burgemeester van Rotterdam de Ghausia moskee met een iftarbezoek. Ik heb over het algemeen grote waardering voor Aboutaleb, maar in dit geval stond zijn politieke antenne nogal verkeerd afgesteld.

Nog treuriger is de houding van de Hilversumse burgemeester Pieter Broertjes. De lokale krant Gooi- en Eemlander berichtte vorige week dat Broertjes de beweging Bewust Moslim van de lokale activist Fouad el Bouch (Abou Hafs) wil inschakelen om lastige jongeren in zijn gemeente in het gareel te krijgen. PvdA’er Broertjes promoveert daarmee iemand tot officieus jongerenwerker die 2,5 jaar geleden nog de jihad verheerlijkte. In januari 2014 plaatste El Bouch op zijn eigen Facebook-pagina de nasheed (islamitisch lied) “Je hebt overwonnen” waarin hij ondersteund door beelden uit Syrië het martelaarschap bezong. Moeders moesten niet treuren om hun dode zoon, want die had als jihadist het allerhoogste bereikt.

Twee weken daarvoor, in december 2013, was El Bouch spreker op een demonstratie ten gunste van “moslimgevangenen” (eufemisme voor aangehouden terreurverdachten), onder wie de inmiddels tot 12 jaar cel veroordeelde Sharia4Belgium-leider Fouad Belkacem. De eerste bijeenkomst was voor de Belgische ambassade. Na een tijdje ging het niet alleen maar over de gevangenen, maar ging het deels gemaskerde gezelschap leuzen aanheffen ten gunste van Al Qa’ida en de latere ISIS-kalief Abu Bakr al Baghdadi (zie het door een van de demonstranten zelf gemaakte filmpje).

Verscholen achter een geel bord met de leus “Eén Staat” stond El Bouch. Hoewel de solidariteit met de gevangenen uitliep op een pro-ISIS-manifestatie bleef El Bouch staan. Het veranderende karakter van de manifestatie weerhield hem ook niet om te spreken op het tweede deel bij de Marokkaanse ambassade. Nee Sheila Kamerman van NRC Handelsblad, het was niet een willekeurige bijeenkomst die toevallig “ook werd bijgewoond door jihadisten”. De manifestatie was georganiseerd door (de inmiddels in de “jihadzaak” tot zes jaar veroordeelde) Azzedine Choukoud en andere aanhangers van het virtuele jihadclubhuis De Ware Religie. El Bouch liet zich welbewust inschakelen.

Inmiddels gooit El Bouch het over een andere boeg: het “duurzaam islamitisch activisme” waarbij hij zijn raakvlakken met de pro-jihad beweging probeert weg te moffelen. Over de jihadistische nasheeds beweert hij nu dat ze al veel ouder waren en eigenlijk over Palestina gingen. Dat geldt inderdaad voor El Bouch’s tophit “Blanke Tirannie” (ook bekend als “Onverslaanbare Ideologie”), maar niet voor “Je hebt overwonnen.” De context daarvan is dat hij laatstgenoemde nasheed op Facebook plaatste in januari 2014, op een moment dat de propaganda voor de jihad in Syrië haar hoogtepunt bereikte.

Met deze man, die onlangs figureerde in bovengenoemd NRC-artikel waarin “assertieve activisten” andersdenkende moslims uitscholden voor “huismoslim” en “assimilatieslaaf”, gaat Pieter Broertjes in zee. De burgemeester van Hilversum beloont jihadverheerlijking en ontkenning van jihadverheerlijking. Welke raadsfractie vertelt oud-journalist Broertjes dat hij ook in zijn huidige functie aan research moet doen?