Wilders heeft meer last van Wilders dan van Joop
Door Carel Brendel, 1 augustus 2011
Donderdag 23 juni was een rampdag voor de Nederlandse muilkorfbrigades. De Amsterdamse rechtbank sprak Geert Wilders op alle punten vrij. De ’benadeelde partijen’ – een coalitie van links-extremisten en moslimfundamentalisten – beten in het stof. Islamkritiek blijft gelukkig toegestaan in Nederland, ook in de schrille toonzetting van de PVV. Sneller dan verwacht konden de ‘gedachtemilities’ een nieuw offensief inzetten. Als geschenk uit de hemel kwam de moordpartij in Oslo door de Noorse terrorist Anders Breivik. Als ‘aasgieren’, schreef Volkskrant-columniste Nausicaa Marbe, zetten ze hun ‘hysterische klopjacht’ in.
Dat vrijetijdsbloggers uit het lood slaan door het Noorse drama valt nog te begrijpen. Bijzonder verontrustend is echter dat de opiniesite Joop vooropgaat bij het associëren van massamoordenaar Breivik met politici en islamcritici die nooit tot geweld hebben opgeroepen – het essentiële verschil tussen de in een droomwereld van tempelridders en geweldsfantasieën levende Noor en de talloze door hem direct of via via geciteerde personen. Joop is geen marginale website, maar een volwaardig lid van de sociaal-democratische ‘rode familie’. Een mainstream omroep als de VARA neemt de kop in een stoet van haatzaaiers.
Op het eerste gezicht hebben Joop c.s. het alleen gemunt op Wilders en de rechtse figuren rond en buiten zijn partij. In feite gaat het er om alle negatieve geluiden over de islam, ook die van meer gematigde opiniemakers, tot zwijgen te brengen. Het proces-Wilders was daarom een aanslag op de vrijheid om religiekritiek te leveren, een hoeksteen van onze vrijheid van meningsuiting.
‘Islamkritiek, maar dan netjes’ heet het bij GroenLinkser Michiel Blok, de voorman van het Platform Stop Racisme en Uitsluiting – de nieuwe frontorganisatie van de Internationale Socialisten, waarin het in diskrediet geraakte Nederland Bekent Kleur is opgegaan. Wat ‘netjes’ is bepaalt het Blokhoofd. Zelfs de rustige uitspraken van partijgenote Femke Halsema gaan hem te ver. In de eerste alinea van zijn Joop-artikel zet hij de toon door Maxime Verhagen door het slijk te halen. Een ‘keiharde speech’ van de CDA-voorman ‘had als inspiratie voor Breivik kunnen dienen’, meent Blok. En zo iemand wil dat het islamdebat netjes wordt gevoerd?
In eerste instantie leken de linkse politici kalm te reageren op de schietpartij in Oslo. Maar al snel verloren enkele politici hun kalmte. PvdA-leider Job Cohen drukte zich nog rustig uit door alleen maar matiging van toon aan Wilders te vragen. “Politici moeten zich realiseren dat woorden er toe doen.“ Tofik Dibi ging een stapje verder door een Kamerdebat over de ‘raakvlakken tussen Wilders en Breivik en xenofobie’ te bepleiten. Dibi zette Wilders opnieuw in het verdachtenbankje, nu in de Tweede Kamer. Een onzalig idee van de GroenLinkser, die drie jaar geleden zelf nog met het bord ‘Wilders extremist’ rondliep en lange tijd heeft rondgedoold in de periferie van de Internationale Socialisten.
Na een aanslag als in Oslo is het zaak om kalmte te bewaren, schreef Marbe terecht. Maar in het vinnige debat na de afschuwelijke moordpartij is ook Wilders het politieke kompas kwijtgeraakt. In het begin probeerde hij de klopjacht te bezweren met korte en krachtige tweets. Normaal gesproken was de Joop-stormloop daarmee snel uitgeraasd. In dat geval was Wilders alleen maar sterker uit de strijd gekomen, net als bij voorgaande hetzes, die de PVV grote zetelwinst in de opiniepeilingen opleverden. Maar met de dag ging Wilders wilder om zich heen slaan naar ‘linksigen’ als Cohen en Dibi.
In een Telegraaf-interview bereikte de retoriek een hoogtepunt, of beter gezegd een dieptepunt. Zijn critici kunnen de boom in, liet hij weten, want zijn partij heeft niets met de aanslag van Breivik te maken. Daarin heeft hij gelijk. Wilders kon zich echter niet beheersen. Hij greep de gelegenheid aan om moskeeën weer eens als ‘haatpaleizen’ aan te duiden en sneerde naar Cohen en zijn ‘Partij van de Arabieren’. Ja, hij mag het zeggen. Maar of het verstandig is? Bij de eigen harde kern zullen deze teksten het goed doen. De naar rust snakkende buitenwacht zal minder enthousiast zijn over dergelijke uithalen. Wilders schakelt in deze crisis over naar een hoger toerental. Dat brengt meer schade toe aan de PVV-motor dan honderd opiniestukken van Joop, Trouw of NRC Handelsblad.