Wilders-bestrijdingsdienst helpt Geert Wilders weer in het zadel
Door Carel Brendel, 29 maart 2014
Even dacht ik dat Geert Wilders was begonnen aan het graven van zijn eigen politieke graf, toen hij tot drie keer toe welbewust, generaliserend en opruiend alle multiculturele problemen samenvatte in de kreet “minder Marokkanen”. Europarlementariërs, Kamer, staten- en raadsleden verlieten de PVV. In een eerste opiniepeiling zakte de partij weg van 27 naar 22 zetels; overigens nog altijd +7 vergeleken met de laatste Kamerverkiezingen.
Na bijna anderhalve week collectieve hysterie denk ik dat het einde van de PVV helemaal niet nabij is. Wilders raakte door eigen toedoen in de problemen. Radboud-bestuurders (lang leve de onafhankelijke wetenschap) en B&W-colleges (de overheid als aangever van opiniedelicten) deden er via ongelukkige optochten naar het politiebureau alles aan om hem er weer bovenop te helpen.
Geen betere reclame voor Wilders dan jongens die de in jihadkringen populaire zwarte islamvlag meezeulen naar een antiracismedemonstratie (totdat de jihadvlag tegen het einde, bij de Dokwerker, werd verwijderd door oudere Marokkaanse mannen). Koren op de molen van Wilders zijn ook de rijen mensen, die met voorgedrukte formulieren aangifte doen, naar verluidt in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer ten koste van slachtoffers van berovingen.
De aangiftehype leert dat de Wilders-bestrijders hardleers zijn. De beste propagandist voor de PVV is opnieuw de onvermoeibare Mohamed Rabbae, de aanjager van het eerste proces, waaraan Wilders een deel van zijn populariteit heeft te danken. De PVV heeft nog steeds geen leden, maar kan Wilders geen uitzondering maken en Rabbae tot erelid benoemen? Wel gelijk oversteken, want Wilders verdient op zijn beurt een Saoedische erepenning voor zijn uitzonderlijke verdiensten voor de verbreiding van de politieke islam. Wilders en zijn tegenstanders kunnen niet meer zonder elkaar.
Nederlandse moskeeën doen volop mee aan het circus. De Essalam-Moskee, een geschenk aan Rotterdam van de Moslimbroederschap, riep bezoekers vorige week op om aangifte te doen tegen Wilders. In Eindhoven stapten 471 bezoekers van de Al Fourqaan-moskee naar de politie. Goed, het is alweer elf jaar geleden dat deze moskee in het nieuws kwam door het werven van jihadstrijders. Maar eind 2011 nog kreeg de zeer omstreden Saoedische sjeik Muhamad al-Arifi een warm welkom bij de Lichtstad-salafisten. De Eindhovense moskee lijkt daarmee niet de eerst aangewezen organisatie om haatuitingen aan te pakken.
Gistermiddag trokken tientallen bezoekers van een moskee in Rotterdam-West voor een aangifte naar het politiebureau. Oververhitte omstanders belaagden een cameraploeg van GeenStijl.
Tussen de Neder-Marokkaanse woordvoerders en briefschrijvers ontwaar ik imam Yassin Elforkani, woordvoerder van het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO), en van begin 2010 tot en het najaar van 2013 voorzitter van Europe Trust Nederland (ETN) en de bijbehorende vanuit Koeweit gefinancierde Blauwe Moskee in Amsterdam-Slotervaart. Voor een reportage over deze moskee raadpleegde de Volkskrant in oktober 2013 radicaliseringsdeskundige, arabist en Moslimbroederschap-deskundige Halim el-Madkouri. Citaat uit deze reportage: “Volgens El-Madkouri bevestigen de documenten (plus e-mails en WhatsApps in het Arabisch) de bemoeienis van de Moslimbroederschap met ETN en de Blauwe Moskee.” Zo hoort u het ook eens van een deskundige.
Volgens dezelfde reportage deed Elforkani heel erg zijn best om de ideologie van de Moslimbroederschap buiten de deur te houden. Dat is hem niet helemaal gelukt, afgaande op het binnenwippen van sprekers als Jamal Badawi (topman van de Noord-Amerikaanse Moslimbroeders) en de komst van nog radicalere predikers zoals Khalid Yasin, Haitham al-Haddad, Hamza Tzortzis en de Egyptenaar Mahmoud al-Masri, die net als Al-Haddad (en het Handvest van Hamas) heeft verwezen naar het antisemitische verzinsel De Protocollen van de Wijzen van Zion.
Elforkani keerde zich overigens tegen Nederlandse deelname aan de Syrische Jihad. Hij geldt als ‘verlicht’ vergeleken met Al-Haddad. Of vergeleken met de westerse autochtonen Yasin, Tzortzis en Abdurraheem Green. (Zie de links voor een selectie van hun uitspraken).
Maar noch van Elforkani noch van de aangiftemoskeeën klonk ooit een krachtig protest tegen dergelijke sprekers. Wanneer stoppen Nederlandse moskeeën en jongerenorganisaties eens met het uitnodigen van deze figuren? Het zou hun strijd tegen haatzaaien en polarisatie een stuk geloofwaardiger maken.