Vier misverstanden over Koeweit, de Blauwe Moskee en de Moslimbroeders

Door Carel Brendel, 27 augustus 2013

Image359
Het Parool en andere kranten brachten de afgelopen maanden regelmatig nieuws over de Blauwe Moskee. In de berichtgeving over de buurtpetitie en de Koeweitse inmenging wordt door de gevestigde media één aspect vermeden dan wel zwaar onderbelicht: het feit dat eigenaar Europe Trust Nederland (ETN) is gelieerd aan de Moslimbroederschap. In de schaarse discussies over dit onderwerp zie ik vier argumenten langskomen waarom de Moslimbroeders niets te maken zouden hebben met de moskee in Amsterdam-Slotervaart.

1. De Blauwe Moskee kan niet van de Moslimbroederschap zijn want Koeweit en de Moslimbroeders zijn water en vuur.

De vorsten van Koeweit, Saoedi-Arabië en andere Golfstaten (met uitzondering van Qatar) hebben in eigen land inderdaad weinig op met de Moslimbroederschap. Deze internationale beweging zien ze als een bedreiging voor hun absolute monarchieën. De Egyptische generaals konden na hun recente staatsgreep daarom rekenen op de financiële steun van de oliesjeiks. Maar dat is maar een deel van het verhaal. De Moslimbroeders krijgen in de Golfstaten een zekere ruimte zolang ze zich niet openlijk tegen het regime keren. In Koeweit hebben ze een eigen hulporganisatie, de Social Reform Society, en een eigen politieke partij, de Islamic Constitutional Movement, ofwel Hadas. De heersers op het Arabisch schiereiland hebben nog minder problemen met Moslimbroeders in de Westerse wereld. Hun missiewerk vormt juist een uitlaatklep voor de onvrede die onder streng gelovige Arabieren heerst over de samenwerking tussen hun regimes en het decadente en ongelovige Westen. Vanuit Saoedi-Arabië opereren twee wereldwijde missie-organisaties van de Moslimbroederschap, de Muslim World League (MWL) en de World Association of Muslim Youth (WAMY). Ahmed al-Rawi, directeur van Europe Trust en een van de topmannen van de Moslimbroeders in Europa, prees in 2010 de ruimhartige steun uit Koeweit voor diverse moskeeprojecten.

2. De Blauwe Moskee kan niet van de Moslimbroederschap zijn want het geld komt van de regering van Koeweit.

Volgens een ‘factsheet’ van de Blauwe Moskee is 2.298.900.000 euro (bedoeld wordt 2.298.900 euro) betaald door het ministerie van Religieuze Zaken. Ook dit is slechts een deel van het verhaal. Het Koeweitse ministerie fungeert namelijk alleen als doorgeefluik van en toezichthouder op donaties naar het buitenland. De moskee in Slotervaart is in werkelijkheid betaald door de rijke ondernemer Abdulmuhsen al-Kharafi na bemiddeling van sjeik Ahmad al-Falah, bestuurslid van de Social Reform Society, de Moslimbroederschap van Koeweit. Een tweede pand van Europe Trust Nederland in Den Haag is naar deze suikeroom (of een familielid van hem) vernoemd. Bij de opening ervan was opnieuw Al-Falah van de partij namens de Koeweitse Moslimbroeders. Imam Yassin Elforkani bedankte Al-Kharafi en Al-Falah nadrukkelijk bij het allereerste Suikerfeest in de Blauwe Moskee.

3. De Blauwe Moskee kan niet van de Moslimbroederschap zijn want oprichter Yahia Bouyafa won een proces van de Telegraaf toen die hem met de Moslimbroeders in verband bracht.

De Telegraaf maakte op 4 augustus 2007 drie grote fouten in een reportage over Europe Trust Nederland-oprichter Yahia Bouyafa en de Moslimbroederschap. Geen hoor en wederhoor, een te eendimensionaal verband tussen de in ons deel van de wereld geweldloze Moslimbroeders en de terroristen van Al-Qaida, en het gebruik van niet door de rechter te verifiëren bronnen (geheime inlichtingenrapporten). De Amsterdamse rechtbank veroordeelde de krant daarom tot rectificatie, in een vonnis van 18 oktober 2007. In de zes jaar daarna is er veel meer bekend geworden over de Federation of Islamic Organisations (FIOE), waarbij Bouyafa met zijn Nederlandse federatie FION tot 2011 was aangesloten. In een Kamerbrief bevestigde minister Donner (Binnenlandse Zaken) in april 2011 dat deze FIOE de koepelorganisatie is van de Europese Moslimbroederschap. Hij noemde ook de contacten tussen FION en FIOE. Bovengenoemde Ahmed al-Rawi was in 2008 in Amsterdam aanwezig bij de ondertekening van het koopcontract voor de Blauwe Moskee. Namens FIOE en Europe Trust werd een ‘memorandum of understanding’ ondertekend, volgens woningbouwvereniging De Alliantie (Telegraaf, 15 februari 2009) door toenmalig ETN-penningmeester Kamis Gacha, volgens fotomateriaal in mijn bezit door Al-Rawi. Het vonnis tegen de Telegraaf is inmiddels dus door de feiten achterhaald.

4. De Blauwe Moskee kan niet van de Moslimbroederschap zijn want Yahia Bouyafa is uit het bestuur van Europe Trust Nederland verdwenen.

Yassin Elforkani nam op 1 januari 2010 het voorzitterschap over van Yahia Bouyafa, die op 1 juli 2010 aftrad als bestuurslid. Maar daarmee is de Moslimbroederschap beslist niet weg uit de twee ETN-panden, de Blauwe Moskee in Amsterdam en de door Gacha geleide Stichting Sociaal Cultureel Centrum Nederland in Den Haag. ETN-bestuursleden Jacob van der Blom en Khadar Ainashe waren eveneens FION-bestuurder. Van der Blom is trustee van de Native European Muslims Assembly, een FIOE-afdeling die zich richt op Europese bekeerlingen. De nieuwe ETN-voorzitter dr. Mutlaq Alqarawi heeft nauwe banden met de Moslimbroederschap in Koeweit. Jongerenimam Elforkani werd in 2010 naar voren geschoven als voorzitter omdat Bouyafa volgens de Koeweiti te veel zou worden geassocieerd met de Moslimbroeders. Sindsdien neemt Elforkani deel aan diverse activiteiten van de Nederlandse broeders. Met de Blauwe Moskee was hij betrokken bij bekeerlingendagen en (samen met de SSCCN van Kamis Gacha) zomerkampen. De bemoeienis van de Moslimbroederschap hiermee werd ook al in de Kamerbrief van Donner vermeld, en is beslist niet opgehouden door het vertrek van Bouyafa.

Vier misverstanden dus rond de Blauwe Moskee. Bij de beantwoording van Kamervragen valt op dat minister Lodewijk Asscher bij het benoemen van Koeweit en de Moslimbroeders veel voorzichtiger is dan zijn voorgangers. Wellicht durft hij meer te zeggen bij de beantwoording van nieuwe Kamervragen. Dat de Blauwe Moskee voor hem een hoofdpijndossier is, heeft mede te maken met de Amsterdamse roots van de minister. Burgemeester Job Cohen en de lokale partijchef Asscher hoopten destijds op het ontstaan van een Hollandse liberale islam. De gemeente Amsterdam probeerde moskeepolitiek te bedrijven door steun te verlenen aan de liberale stromingen, die bij nader inzien helemaal niet liberaal bleken te zijn. De Amsterdamse bestuurders maakten zich sterk voor de Westermoskee van Milli Görüs, de Turkse zusterbeweging van de Moslimbroeders. Woningbouwcorporatie De Alliantie hoopte via een ‘memorandum of understanding’ met de FIOE een ‘gematigde’ basis te leggen voor de Blauwe Moskee. Veel te hoog waren ook de progressieve verwachtingen voor de Nederlandstalige Poldermoskee in Slotervaart. Alle drie hoofdstedelijke moskeeprojecten werden als ‘liberaal’ en ‘vooruitstrevend’ onthaald door politiek en media. In de harde werkelijkheid kwamen shariapredikers als Khalid Yasin en Haitham al-Haddad naar Amsterdam. Hun komst bezegelt het faillissement van de sociaaldemocratische moskeepolitiek. Inderdaad om koppijn van te krijgen.