Haitham al-Haddad komt weer eens langs, maar Abdurraheem Green blijft thuis
Door Carel Brendel, 22 januari 2014
Haitham al Haddad (links) en Abdurraheem Green.
De Rotterdamse politiek is niet blij met een optreden van Haitham al-Haddad, op 8 februari in Centrum De Middenweg, het clubhuis van dawah (islamitische missie) beweging OntdekIslam. Tijdens een rondgang van het Algemeen Dagblad (21 januari) langs stedelijke politici toonde vrijwel niemand zich gelukkig met de komst van de omstreden Britse prediker. Maar niemand, ook niet Leefbaar Rotterdam (LR), toonde zich een voorstander van een verbod. Je verdedigt immers de vrijheid niet door hem gelijk maar op te heffen voor onwelgevallige zaken en meningen.
Al-Haddad behoeft voor de lezers van dit blog nauwelijks een introductie. Spreker op een Nationaal Islamcongres, vereerd door de ‘universitaire toppers’ van de Vrije Universiteit, geliefd bij Moslimjongeren in Almere, en kind aan huis bij De Middenweg.
Vooraanstaand lid van Britse sharia councils. Voorstander van de doodstraf voor afvalligheid en overspel, maar dan wel opgelegd door een rechtbank in een islamitisch land. Beschouwt De Protocollen van de Wijzen van Zion als deugdelijke bron over Joden. Vindt dat meisjes op een zo vroeg mogelijke leeftijd mogen worden uitgehuwelijkt. Alles keurig samengevat door The Islamic Far-Right in Britain, een Britse website die rechts-reactionaire islampredikers kritisch volgt.
“We zijn hier helemaal niet blij mee,” reageert LR-raadslid Anita Fähmel op de komst van de Brit. “Maar we kunnen er verder niet veel mee.” Op dezelfde lijn zit haar fractievoorzitter Maarten van de Donk. “Zijn Middeleeuwse opvattingen over mannen en vrouwen zijn vreselijk.” Maar ook hij realiseert zich, aldus het AD, dat er weinig tegen de komst van de man te doen valt.
De PvdA, nu nog de grootste partij in Rotterdam, was niet bereikbaar voor of bereid tot commentaar. GroenLinks-zegsman Arno Bonte wel. Volgens hem heeft Al-Haddad ‘een verknipt wereldbeeld’. Maar dat is voor hem geen reden om vooraf censuur op te leggen.
Of iemand antisemitische uitspraken doet of tot geweld oproept, valt immers pas na afloop vast te stellen, aldus Bonte. Fähmel doet de suggestie om de bijeenkomst te laten monitoren, zodat er achteraf tegen mogelijk strafbare uitlatingen kan worden opgetreden. De uitkomst daarvan valt te voorspellen. Predikers als Al-Haddad zijn inmiddels slim genoeg om tijdens buitenlandse optredens hun allerergste uitspraken niet in het openbaar te herhalen.
Bijna was er nog een reden voor de Rotterdamse politiek om ongelukkig te zijn. Voor zondag 26 januari stond namelijk een andere omstreden prediker op de agenda van De Middenweg; of is de Middeleeuwse Weg onderhand een betere naam voor dit centrum? Abdurraheem Green zou langskomen op verzoek van de bekeerlingenorganisatie WaaromIslam.
Green is een Britse bekeerling wiens uitspraken over Joden en homo’s en tegen de westerse samenleving weinig onderdoen voor die van Al-Haddad. Green is voorzitter van de Islamic Education & Research Organisaton (iERA), een verzamelplaats van predikers die het fundament leggen voor een zeer naargeestige versie van de islam. De iERa is tevens de drijvende kracht achter pogingen om seksuele apartheid toe te laten tijdens bijeenkomsten op Britse universiteiten. Gisteren werd Greens Rotterdamse lezing echter afgelast. Voorwaar een reden om het glas te heffen.
Het AD vroeg ook de nieuwe lokale moslimpartij NIDA om een reactie op de komst van Al-Haddad. “Wij geloven in Rotterdam en de kracht van een open samenleving,” zei lijsttrekker Nourdin el Ouali. “Een ieder kan hier zijn verhaal doen en een ieder kan hier vervolgens op reageren. Je kunt niet sommige meningen censureren zonder dat alle meningen in gevaar worden gebracht.”
In een eerder gesprek met het AD vertelde NIDA-oprichter Mohammed Talbi dat er ook bekeerlingen bij de nieuwe partij zijn betrokken. Of deze bekeerlingen ook bemoeienis hebben met De Middenweg is op dit moment niet duidelijk.
El Ouali heeft overigens gelijk, dat je niet sommige meningen kunt censureren zonder alle meningen in gevaar te brengen. Maar het reageren vooraf en achteraf kan nooit kwaad. Al is het maar om de funeste invloed van figuren als Al-Haddad en Green te signaleren.