Moskeevereniging Feijenoord vermomt zich als neutrale welzijnsclub

Door Carel Brendel, 12 februari 2014

Image388

De Stichting Sociaal Cultureel Centrum Feijenoord wil een moskee vestigen in de gelijknamige Rotterdamse deelgemeente. Dat kan en mag op grond van onze vrijheid van godsdienst. Maar waarom zwijgt deze stichting over haar religieuze achtergronden en presenteert ze zichzelf als een ‘gewone’ welzijnsorganisatie?

Als het gaat om het schrijven van modieuze welzijnstaal zijn de oprichters van Stichting Sociaal Cultureel Centrum Feijenoord (SSCCF) perfect geïntegreerd. Hun website staat bol van het zachte-sector-jargon.

De stichting heeft een ‘missie’: “Stichting Sociaal Cultureel Centrum Feijenoord is een onafhankelijke en professionele stichting zonder winstoogmerk. Vanuit ons geloof in de potentie van de wijk zet SSCCF zich met een behoorlijke dosis enthousiasme en onuitputbare gedrevenheid in voor de ontwikkeling en bevordering van de veiligheid en leefbaarheid van de wijk Feijenoord.

Het is onze overtuiging dat iedere buurtbewoner over specifieke kwaliteiten beschikt. Middels het verbinden van deze kwaliteiten en het stimuleren van participatiebevordering is SSCCF in staat om de leefbaarheid in de wijk Feijenoord te verbeteren.”

De stichting heeft ook een ‘visie’: “Vanuit de roep om een organisatie voor de belangenbehartiging van de buurtbewoners en de behoefte aan een bindende organisatie tracht SSCCF de centrum van het buurtnetwerk te worden.”

Er zijn daarnaast ‘doelen’: Het is de doel van Stichting Sociaal Cultureel Centrum Feijenoord om de leefbaarheid en veiligheid in de wijk Feijenoord te vergroten. Dit tracht SSCCF te bewerkstelligen door het stimuleren van onderwijs, het stimuleren van sport en het organiseren van verschillende activiteiten die erop gericht zijn binding tussen buurtbewoners te creëren.

SSCCF heeft zelfs een deftig Beleidsplan 2013-2017 (te downloaden als pdf), opgesteld op 16 december 2013. Daar lezen we onder meer:

“Een aantal jongeren die geboren en getogen zijn in Feyenoord hebben een warme hart voor de wijk Feyenoord. Deze jongeren hebben de handen ineen geslagen als vrijwilligers van Stichting Sociaal Cultureel Centrum Feyenoord (SCCF) om de veiligheid en leefbaarheid van de wijk te verbeteren.”

“De Stichting Sociaal Cultureel Centrum Feyenoord (SCCF) wil het pand aan de Nassauhaven 40 t/m 50 kopen met behulp van sponsors en giften. Vanuit deze locatie zal de SCCF haar werkzaamheden uitvoeren. Wij hopen en verwachten op deze plek een permanente huisvesting gevonden te hebben.”

“De inkomsten van ons stichting zijn gebaseerd op giften en fondswerving. De stichting ontvangt geen subsidie van de (deel)gemeente. Een accountant helpt de stichting met het opzetten van de stichting en adviseert ons bij de beheer van onze stichting. De inkomsten worden besteedt aan activiteiten die ons stichting organiseert voor jong en oud in de wijk Feyenoord.”

“Natuurlijk zijn er ook andere mogelijkheden voor financiering, bijvoorbeeld door plaatselijke middenstanders om een gift te vragen, de (deel)gemeente voor het verwezenlijken van bepaalde projecten en ondernemers in de wijk. Ons stichting probeert optimaal gebruik te maken van deze mogelijkheden. SCCF ontvangt geen structurele subsidie van de (deel)gemeente.”

Daarna volgt er een opsomming van enthousiaste plannen op het gebied van onderwijsbegeleiding, sportstimulering en andere buurtactiviteiten.

Het semi-ambtelijke welzijnsjargon ontbreekt volledig in een publicatie van SSCCF, die ik gisteren onder ogen kreeg na de volgende tweet van de islamitische zendingsorganisatie OntdekIslam: “Stichting Sociaal Cultureel Feijenoord heeft jullie hulp hard nodig voor het kopen van een moskee! Steun hen en…” Gevolgd door een link naar Facebook.

Image389
Daar vinden we een flyer van SSCCF met een totaal andere toon. Ik citeer opnieuw. “Onze Profeet, vrede zij met hem, heeft gezegd: ‘degene die een moskee bouwt al is het ter grootte van een nest van een vogel of zelfs kleiner, Allah zal voor hem een huis bouwen in het Paradijs.” (Sunnah Ibn Maajah)” Gevolgd door: “Help Jama3a Mohcinine Rotterdam.”

De oproep gaat als volgt verder: “De gemeenschap van Feijenoord in Rotterdam heeft de kans gekregen om een moskee te kopen. Een geweldige investering voor nu en vooral voor de toekomst. Naast een gebedsruimte voor zowel mannen als vrouwen, is er ruimte om ook jongeren les te geven (Arabisch/Quran). Ook activiteiten zoals huiswerkbegeleiding en sollicitatietrainingen worden opgezet.

Jama3a Mohcinine heeft jullie hulp hard nodig! Pluk de zoete vruchten van jouw donatie: elke letter aan koran die in dit pand wordt gelezen, elk gebed dat hier wordt verricht en elke les die hier wordt onderwezen, voegen zegeningen en hassanaats toe aan jouw belangrijke weegschaal!”

Jama3a Mohcinine blijkt een moskee in de Stampioenstraat in Rotterdam-Feijenoord, die “weinig tijd van de gemeente heeft gekregen om het pand De Nieuwe Kans te kopen”. De oproep om geld te storten verwijst naar een bankrekening van SSCCF, de website en het e-mailadres van SSCCF. Ze bevat ook het logo van SSCCF. Het afgebeelde pand op de flyer is precies hetzelfde pand als op de website en in het beleidsplan van de stichting.

Daar staat dus heel andere taal dan op de website van SSCCF. Ik heb de site en het bijbehorende beleidsplan nog eens goed nagelezen, maar de woorden “moskee”, “islamitisch centrum”, “islam”, “moslims” en “koran” komen er niet voor.

In Nederland bestaat vrijheid van godsdienst, die ik verdedig tegen degenen die hem willen inperken. SSCCF en/of Jama3a Mohcinine mogen hun moskee bouwen. Maar het is bijzonder merkwaardig dat deze organisatie haar werkelijke ‘missie’. ‘visie’ en ‘doelen’ verzwijgt. Een op het eerste gezicht neutrale welzijnsorganisatie blijkt een moskeevereniging, die ‘voor het verwezenlijken van bepaalde projecten’ een financieel beroep wil doen op de deelgemeente Feijenoord of het centrale stadsbestuur van Rotterdam.

Het Rotterdamse stadsdeel Feijenoord wordt geplaagd door hardnekkig cliëntelisme. Islamitische belangenbehartigers wisten bijvoorbeeld te voorkomen dat de lokale overheid onveilige toestanden in moskee-internaten aanpakte.

Tegen die achtergrond is er extra attentie gewenst, wanneer een moskeestichting haar werkelijke identiteit verhult en haar religieuze missie verbergt achter wollige welzijnstaal.