CarelBrendel.nl

René Danen van Nederland Bekent Kleur koos het Joods Verzetsmonument als plek voor de jaarlijkse herdenking.

Enkele uren na de publicatie van mijn vorige blog over de herdenking van de Kristallnacht is er dan toch nog antwoord gekomen van de Stichting Democratie en Media. Nou ja, antwoord? Een serieuze reactie op mijn vragen is het niet. Directeur Nienke Venema verwijst naar een bericht op de website, dat volgens haar “iets meer uitleg” bevat “waarom (subsidie aan) dit initiatief binnen de doelstellingen van de stichting past”. Dat is kennelijk al heel wat, want: “In principe verwijst Stichting Democratie en Media voor informatie over subsidieverstrekkingen altijd naar haar website en jaarverslag.”

In het websitebericht staat: “Stichting Democratie en Media heeft als missie om kritische, onafhankelijke media en andersoortige initiatieven die een sterke, integere rechtstaat voorstaan te steunen. Deze missie vloeit voort uit haar statutaire doelstellingen zoals opgeschreven door haar oprichters. Daarnaast steunt zij, geleid door haar ontstaansgeschiedenis, jaarlijks diverse projecten rondom het herdenken van de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog. Daarbij ziet zij het als haar voornaamste taak om het verleden relevant te laten blijven voor het heden. Door positief te reageren op binnengekomen subsidieverzoeken maakt de stichting activiteiten mogelijk die vallen binnen deze doelstellingen en missie.”

Waarom uitgerekend de omstreden herdenking door het Platform Stop Racisme en Uitsluiting is uitgekozen staat in de volgende alinea en de eerste zin daarna: “Het Platform Tegen Uitsluiting en Racisme organiseert sinds 1992 een Kristallnachtherdenking in Amsterdam. Het heeft hiervoor altijd bewust onderwerpen geselecteerd die hedendaagse problemen rondom racisme en discriminatie aankaarten, zoals de opkomst van extreemrechts, discriminatie van Roma en de positie van vluchtelingen in Europa. In eerdere jaren spraken bij de herdenking van het Platform o.a. rabbijn Soetendorp, Abdelkader Benali en Ed van Thijn. Dit jaar heeft het Platform ervoor gekozen om racisme binnen de staat Israël aan de orde te stellen. Hiervoor zijn drie sprekers uitgenodigd: de Palestijnse Israeli Haneen Zoabi (lid van de Knesset), Anya Topolski (filosoof en universitair docent politieke filosofie) en Markha Valenta (wetenschapper en docente). Getoetst aan onze doelstellingen, heeft de stichting besloten om de aanvraag van het Platform voor deze bijeenkomst te honoreren.”

Opvallend is dat Democratie en Media niet eens de naam van de door haar gesubsidieerde organisatie juist kan noemen. Die heet namelijk niet Platform Tegen Uitsluiting en Racisme maar Platform Stop Racisme en Uitsluiting en organiseert de herdenking niet sinds 1992 maar pas sinds 2011. De organisator van 1992 tot en met 2001 en van 2008 tot en met 2010 was de stichting Nederland Bekent Kleur (NBK) onder leiding van René Danen. NBK kreeg na 2008 groeiende kritiek te verduren op wat critici zagen als een politieke kaping van de Jodenvervolging. In 2011 besloot Danen daarom de herdenking te verbreden tot het huidige platform.

De nieuwe herdenkingsgroep ontdeed zich echter niet van de extreem-linkse Internationale Socialisten, die na 2008 zo’n groot stempel op het evenement drukten, die in 2004 nog de oprichter van de antisemitische terreurbeweging Hamas hadden herdacht en die in 2011 in zee waren gegaan met de door Hamas georganiseerde tweede Gazavloot.

Democratie en Media stoort zich daar niet aan. De stichting gaat op geen enkele manier in op de feitelijke kritiek op de herdenking. Racisme binnen de Staat Israël is het thema en daarom is alles in orde volgens de stichting. Ik zal niet tegenspreken dat er in Israël racisme voorkomt en dat Arabieren in Israël daar regelmatig tegenaan lopen. Maar zijn organisaties die samenwerken met Hamas, met zijn beruchte van antisemitische complottheorieën doordrenkte Handvest, wel de aangewezen clubs om racisme aan de kaak te stellen?

Democratie en Media ontwijkt het woord Hamas. De stichting is “onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Het Parool als verzetskrant in de Tweede Wereldoorlog,” maar strijd tegen antisemitisme komt niet voor in het vocabulaire waarmee de subsidiëring van de omstreden herdenking van een anti-Joodse pogrom wordt gerechtvaardigd.

In de optiek van de stichting is de herdenking immers goed, want onder anderen Ed van Thijn heeft er in 2008 gesproken. Onder welke steen leeft Stichting Democratie en Media? Is het de stichting ontgaan dat er al in 2008 hevige kritiek was op deze Kristallnacht-herdenking? Paul Damen, de toenmalige hoofdredacteur van het Nieuw Israelietisch Weekblad schreef er dat jaar een column over met de titel ‘Van Thijn trekpop voor terroristische troep’. De tegenstand tegen het “politieke misbruik voor politieke doeleinden” kwam soms ook uit linkse hoek, bijvoorbeeld van de anarchistische website Ravage Digitaal,

De organisatoren kunnen er uiteraard zelf niets aan doen dat Youness Ouaali, die onlangs voorstelde om Israëlische toeristen total loss te slaan, en het Haagse raadslid Arnoud van Doorn, die zich regelmatig laat fêteren door antisemieten in Saoedi-Arabië, op Facebook hun komst hebben aangemeld. Het zou het Platform sieren als het deze duistere figuren vriendelijk doch dringend verzocht morgen weg te blijven van het Joodse Verzetsmonument tegenover het Amsterdamse stadhuis. Als ik directeur van Stichting Media en Democratie was, zou ik in elk geval verbijsterd zijn dat zulke types zich aanmelden voor een door mij gesubsidieerd evenement.

Nienke Venema heeft echter al een disclaimer achter de hand aan het slot van haar websitebericht. “Met het toekennen van financiering aan projecten ondersteunt de Stichting debat, maar vereenzelvigt zij zich niet met de standpunten die in het debat aan de orde komen.”

Stichting Democratie en Media. Nog steeds “onlosmakelijk met de verzetsgeschiedenis van Het Parool verbonden”, maar zeker niet meer Vrij, Onverveerd.

UPDATE: Stichting Democratie en Media geeft alsnog een klein beetje uitleg. Zie mijn reactie hierop in dit blog.

Nienke Venema, directeur van de Stichting Democratie en Media reageerde gistermiddag (6 november) op vragen, die ik haar dinsdag (3 november) had gestuurd over het financieren van de omstreden herdenking van de Kristallnacht door het Platform Stop Racisme en Uitsluiting. De hamvraag is wat de geestelijke erfgenaam van verzetskrant Het Parool bezielt om steun te verlenen aan de kaping van de Jodenvervolging door mensen die bij andere gelegenheden solidair zijn met de antisemitische terreurbeweging Hamas.

Venema’s antwoord was als volgt: “Zoals mijn collega al telefonisch heeft aangegeven, hebben we uw bericht in goede orde ontvangen. Het antwoord laat helaas iets langer op zich wachten dan oorspronkelijk aangegeven. Graag laat ik u middels dit bericht weten dat we nog bij u terug zullen komen.”

Met andere woorden: Een media-organisatie blijkt niet in staat om binnen 72 uur antwoord te geven op vragen over een actuele kwestie. Een reactie komt er pas als het omstreden evenement achter de rug is. Wellicht in de hoop dat daarmee de aandacht voor deze subsidie minimaal zal zijn?

Woensdag begreep ik dat Venema eerst moest overleggen met de Raad van Toezicht. Voorzitter van dit gezelschap is Alex Brenninkmeijer, die van 2005 tot 2014 de Nationale Ombudsman was. Hij wordt terzijde gestaan door econome Judith Brandsma, die haar sporen heeft verdiend in de ontwikkelingssamenwerking, en Caspar Scholten, voorzitter van het juristennetwerk van de Partij van de Arbeid.

Het vierde lid is journaliste en juriste Heikelien Verrijn Stuart. Interessant in deze kwestie is dat Verrijn Stuart tevens lid is van het comité van aanbeveling van Palestine Link, waarin ook Anja Meulenbelt is opgenomen. Laatstgenoemde is een van de drijvende krachten achter de omstreden Kristallnacht-herdenking, die in 2008 na een zeven jaar durende winterslaap tot nieuw leven werd gewekt, eerst door Nederland Bekent Kleur (NBK) en de Internationale Socialisten (IS), later voortgezet door het Platform (waar NBK en IS deel van uitmaken).

Lees de rest van dit artikel »

De volgers van dit blog weten dat ik me al jaren hartgrondig erger aan de Amsterdamse herdenking van de Kristallnacht door Nederland Bekent Kleur respectievelijk het Platform Stop Racisme en Uitsluiting. Bij de herdenking van de door nazi-Duitsland georganiseerde pogrom zijn enkele organisaties betrokken die in maart 2014 de antisemitische terreursjeik en Hamas-oprichter Ahmed Yassin als held hebben herdacht — wat ze nu ontkennen door aan dat evenement achteraf een andere invulling te geven.

Aan het slot van mijn vorige artikel schreef ik: “Overigens. Ze gaan hun gang maar. Ook onsmakelijke vertoningen horen bij onze vrijheid van meningsuiting. Ik verwacht echter wel dat fatsoenlijke politici en leden van fatsoenlijke organisaties wegblijven bij deze bijeenkomst en kiezen voor de serieuze herdenking door de Joodse gemeenschap.”

Groot was daarom mijn verbazing toen ik gisteren in de Facebook-aankondiging het volgende las: “De herdenking wordt financieel mogelijk gemaakt door Stichting Democratie en Media en Actiefonds X — Y.”

Mijn verbazing geldt niet het Actiefonds X — Y. Die organisatie doet gewoon waarvoor zij is opgericht, het ondersteunen van links activisme. Bijzonder vreemd daarentegen vind ik de financiële steun door Stichting Democratie en Media (SDM), die zegt te “investeren in onafhankelijke, kritische media en in een sterke, integere, democratische rechtsstaat”. Het grootste deel van het SDM-vermogen is geïnvesteerd in De Persgroep Nederland (o.a. De Volkskrant en Trouw) en MediaHuis Nederland (NRC Handelsblad en nrc.next).

Over haar eigen geschiedenis zegt SDM: “De geschiedenis van Stichting Democratie en Media is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Het Parool als verzetskrant tijdens de Tweede Wereldoorlog.” Op dezelfde pagina staan links naar de eerste illegale nieuwsbrieven van oprichter Frans Goedhart (Pieter ‘t Hoen), die op 17 september 1941 in zijn tweede nieuwsbrief berichtte over door de NSB aangewakkerde antisemitische rellen in Amsterdam.

Zelf vind ik het bijzonder vreemd dat SDM steun geeft aan een herdenking die bijzonder gevoelig ligt bij een belangrijk deel van Joods Nederland. De steun is des te vreemder omdat het Platform Stop Racisme en Uitsluiting dit keer met Haneen Zoabi een spreekster heeft uitgenodigd die in Israël tot een nieuwe intifada zou hebben opgeroepen op een moment dat daar willekeurige Joden op straat worden neergestoken door aanhangers van Hamas.

Naar aanleiding hiervan heb ik gisteren de volgende mail gestuurd naar SDM.

Lees de rest van dit artikel »

Fakkels bij de Kristallnachtherdenking van 2008, de eerste herdenking door Nederland Bekent Kleur na de campagne tegen Pim Fortuyn.

“Het begint een gênante traditie te worden: gedoe om de Kristallnachtherdenking,” verzuchtte Ewoud Butter van website Republiek Allochtonië afgelopen vrijdag. Aanleiding was een bericht in Het Parool over de ophef rond Haneen Zoabi, een Arabisch lid van het Israëlische parlement dat door het Platform Stop Racisme en Uitsluiting is uitgenodigd als spreker bij zijn Kristallnachtherdenking in Amsterdam.

Bizarder kun je het niet verzinnen. Voor de herdenking van de Reichskristallnacht van 9 november 1938, een georganiseerde pogrom tegen de Duitse joden, heeft het Platform iemand gevonden die zich openlijk associeert met de antisemitische terreurbeweging Hamas.

Kristallnacht-spreekster Zoabi is zelf niet van Hamas, maar lid van de seculiere Balad-partij. Zij is in de Knesset gekozen via de Joint List, een samenwerkingsverband van Arabische partijen. In 2010 was Zoabi opvarende van de Mavi Marmara, het vlaggenschip van het eerste Gaza Flotilla. Het schip kwam in het nieuws doordat het Israëlische leger het schip met bruut geweld enterde. Daarbij vielen negen doden. Minder belicht door de media is dat de Gazavloten een gezamenlijke onderneming (pdf) zijn van Hamas en de internationale Moslimbroederschap.

In juni 2014 verkondigde Zoabi dat het kidnappen van joodse tieners op de Westbank geen terrorisme was, maar de schuld van de Israëlische regering. Zoabi kreeg luidruchtige bijval van Hamas. Saleh al-Arouri, de militaire leider van Hamas, gaf later op een conferentie in Istanboel overigens toe dat de ontvoering inderdaad het werk van Hamas was.

Onlangs kwam Zoabi weer in het nieuws. In een interview met Hamas-partijkrant Al-Risala deed ze een oproep die door de Israëlische premier Benjamin Netanyahu werd uitgelegd als steun aan de steekpartijen tegen joodse burgers. Hij citeerde Zoabi als volgt: “Honderdduizenden gelovigen moeten naar Al-Aqsa om op te staan tegen het Israëlische complot voor het bloed van de inwoners van Oost-Jeruzalem. Vandaag is dat de zaak van enkele individuen, maar we hebben nationale steun nodig. Als individuele aanvallen doorgaan zonder nationale steun, dan worden ze binnen enkele dagen neergeslagen, en daarom zijn honderdduizenden nodig om een echte intifada te beginnen.” Netanyahu vroeg om een gerechtelijk onderzoek wegens opruiing tot geweld. Zoabi echter meent dat haar uitspraken door de premier uit hun verband zijn gerukt.

Lees de rest van dit artikel »

UPDATE: Oproep tot geweld beloond met optreden bij Jeroen Pauw.

Vraag: Wat gebeurt er in Nederland als je oproept om mensen total loss te slaan? Antwoord: Je mag langskomen in het praatprogramma van Jeroen Pauw en zonder weerwoord het CIDI op één lijn stellen met Hitler. Ik kan er maar één ding over zeggen. Totale gekte.

Begin dit jaar was er OPHEF over een benefietgala van World Wide Relief (WWR), de favoriete hulporganisatie van de Haagse hardcore salafi scene. WWR kondigde op flyers de komst naar Utrecht aan van Assim al-Hakeem, een Saoedische prediker die vindt dat afvalligen de doodstraf verdienen en die het beledigen van zijn profeet een ergere misdaad vindt dan het afslachten van twaalf mensen in Parijs.

Het partycentrum wilde in eerste instantie geen zaal meer verhuren aan WWR. Maar enkele dagen later maakte de organisatie bekend dat alles op 1 maart toch doorging zoals gepland.

Alleen Al-Hakeem kwam niet. WWR-woordvoerder Youness Ouaali bekende dat de sjeik alleen maar op de affiche was gezet als een lokkertje om publiek te trekken. WWR-bestuurslid Mohammed el Adoui daarentegen verkondigde dat er te weinig tijd was geweest om een visum voor Al-Hakeem te regelen.

Hoe het ook zij, WWR hoeft voortaan geen “haatsjeik” meer uit het buitenland te halen. Ze hebben namelijk zelf een haatprediker in huis. Ouaali, die zichzelf afficheert als “opiniemaker”, riep gisteren op Facebook op om Israëlische toeristen total loss te slaan. De aanleiding voor zijn oproep was de veronderstelde dood van de 13-jarige Palestijnse tiener Ahmed Manasrah die zou zijn neergeschoten door het Israëlische leger. De omstanders zouden “sterf hoerenzoon” hebben geroepen terwijl de jongen op straat zou zijn doodgebloed.. De arme jongen had kort daarvoor overigens geprobeerd om twee Israëliërs dood te steken. Een eveneens 13-jarige jongen raakte zwaar gewond door zijn actie. Het bleek allemaal desinformatie. Vandaag twitterden buitenlandse correspondenten dat Manasrah nog leefde en werd behandeld in een Israëlisch ziekenhuis.

Dat de Palestijnse jongen twee mensen probeerde te vermoorden meldt Ouaali uiteraard niet. Op Facebook schrijft hij: “Is het misschien een goed idee om toeristen uit Israël (kinderen niet) vanaf vandaag in Nederland total loss te slaan? Wie niet luisteren wil moet maar voelen, genoeg is genoeg!!! Tijd om een duidelijke signaal af te geven vind ik. 14 jaar nog maar, en nu al koelbloedig neergeschoten en uitgescholden tot zijn laatste adem!!!! Moge Allah swt hem belonen met djenna [[het paradijs, CB].”

De vrijheid van meningsuiting eindigt bij het oproepen tot geweld. Dat ondervinden ook vijf Zaankanters die vandaag in Alkmaar voor de rechter staan. Naar aanleiding van de voorgenomen bouw van een moskee in Assendelft riepen zij op Facebook op om mensen te vergassen en gebouwen in brand te steken. Eerder werden acht zelfverklaarde supporters van de PVV volkomen terecht beboet omdat zij op Facebook tot geweld hadden opgeroepen.

Als Ouaali wordt vervolgd voor zijn oproep om toeristen total loss te slaan, dan kan hij in elk geval niet roeptoeteren dat alleen “de vrijheid van meningsuiting” van moslims wordt ingeperkt.

Flyer voor de lezing van Hizb ut-Tahrir-aanhanger Sherief Ahmad.

De meeste Nederlandse moskeeën hebben weinig op met de extremistische beweging Hizb ut-Tahrir. De luidruchtige aanhangers van een kalifaat (maar niet het kalifaat van ISIS) zijn er niettemin in geslaagd om vaste voet te krijgen binnen een Surinaams-Javaanse moskee in de Haagse wijk Transvaal.

In het voorjaar van 2013 had moskee Badr in Amsterdam-Bos en Lommer schoon genoeg van de aanhangers van Hizb ut-Tahrir (Partij van de Bevrijding, meestal afgekort tot HuT). Voor de deur deelden ze flyers uit voor hun Khilafah-conferentie, waar de noodzaak van de heroprichting van het kalifaat op de agenda stond.

Imam Said Amrani stapte naar buiten met het verzoek om weg te gaan. Hij kon de HuT-aanhang echter niet verbieden om op de openbare weg folders uit te delen. In plaats daarvan plaatste hij een waarschuwing op de Badr-website.

Uit het Het Parool-verslag “In hun ideologie is agressie geoorloofd om hun politieke doeleinden te bereiken,’ staat er te lezen, na een religieuze onderbouwing waarom HuT niet strookt met de opvattingen van de moskee over de islam. ‘We waarschuwen vooral omdat we merken dat jongeren die niet in onze moskee komen, met hen in zee gaan, zonder dat ze over basale islamitische kennis beschikken, laat staan dat ze weten waar Hizb ut-Tahrir werkelijk voor staat,’ zegt Abdelilah Bouchmal, voorzitter van de jongerencommissie van moskee Badr. ‘Als jongeren dat wel wisten, zou Hizb ut-Tahrir lang niet zo veel aanhang hebben.”

Stadszender AT5 meldde vervolgens dat ook de Fatih Moskee (Centrum) en de Blauwe Moskee (Slotervaart) afstand namen van de “Hizbies”.

Volgens Nieuwsuur is Hizb ut-Tahrir een “conservatieve beweging”, maar dat is een merkwaardige omschrijving voor een extremistische club die de westerse democratie verwerpt en de sharia wil invoeren. Wie meer inzicht in Hizb ut-Tahrir wil krijgen kan beter het boek Radical van Maajid Nawaz lezen, een voormalig kopstuk van de Britse afdeling. Als HuT-lid trok hij naar Pakistan en Egypte om kaders voor de partij aan te werven. De beruchte geheime dienst van Mubarak had hem snel in de gaten. Na een jarenlang verblijf in Egyptische gevangenissen keerde Nawaz de partij de rug toe. Hij ging zich toeleggen op de bestrijding van islamextremisme.

HuT streeft naar de herinvoering van het kalifaat, maar verwerpt de methoden van de Islamitische Staat in Irak en Syrië. De partij doet qua organisatie en tactiek sterk denken aan het leninisme. De bedoeling is dat een kleine ideologisch geschoolde elite desnoods met geweld, bijvoorbeeld via een staatsgreep, de macht grijpt in een islamitisch land als Pakistan, Egypte of Indonesië.

Lees de rest van dit artikel »

Fadel Soliman

De eerste raads- en Kamervragen zijn al gesteld over het aanstaande bezoek van dawah-prediker Fadel Soliman, grootheid binnen de Moslimbroederschap, die op 7 oktober in de Essalam Moskee (Moslimbroederschap) zal spreken over de IS Delusion (de waan of zinsbegoocheling van ISIS).

Ongetwijfeld zal Soliman zich uitspreken tegen de jihadbeweging, die op dit moment Syrië en Irak met gruweldaden onveilig maakt. Dat doet hij niet omdat de Moslimbroeders principieel tegen de heroprichting van een kalifaat zijn, wel omdat ze vinden dat ISIS hun ideaal in diskrediet brengt.

Tanya Hoogwerf van Leefbaar Rotterdam wil weten wat het stadsbestuur zal doen om de man te weren. Joram van Klaveren van VNL doet eveneens zijn best om Soliman buiten het land te houden.

Ik vermoed dat hun inspanningen tevergeefs zullen zijn. Soliman heeft in het verleden diverse omstreden uitspraken gedaan, maar anders dan enkele eerder dit jaar in Eindhoven en Rijswijk geweerde “haatsjeiks”, zijn mij op dit moment geen rechtstreekse oproepen tot geweld bekend. Soliman valt meer in de categorie Haitham al-Haddad, een islamistische sjeik met zeer bedenkelijke opvattingen, die desondanks niet de toegang tot Nederland werd ontzegd. De vrijheid verdedigen door de vrijheid van meningsuiting in te perken is een middel dat alleen in het uiterste geval moet worden toegepast, bijvoorbeeld als iemand openlijk heeft opgeroepen tot het doorsnijden van kelen en het inslaan van schedels. Niet iedere rondreizende prediker kan automatisch op een inreisvisum rekenen.

Nuttiger dan het weren van omstreden predikers vind ik het benoemen van hun achtergrond. In het geval van Soliman is dat zijn belangrijke rol in de Moslimbroederschap. Soliman is lid van de International Union of Muslim Scholars, de geleerdenclub rond Yusuf al-Qaradawi, geestelijk leider van de Moslimbroederschap. Soliman is adviseur van Onislam.net, de Engelstalige website van de Moslimbroeders. Uit zijn bio aldaar blijkt dat hij in zijn Amerikaanse tijd een voorman was van de World Association of Muslim Youth, een Saoedische missie-organisatie van de Moslimbroeders.

Lees de rest van dit artikel »

Dennis Abdelkarim Honing (links) in gesprek met Sharia4Belgium-leider Fouad Belkacem.

Het afgelopen weekeinde heb ik mijn literaire deradicaliseringstraject voltooid door het laatste van drie boeken over dit onderwerp te lezen.

Afgelopen voorjaar begon ik met Ongeloofwaardig, waarin Dennis Abdelkarim Honing (met Elsevier-journaliste Nikki Sterkenburg als mede-auteur) zijn eenzame jeugd, zijn korte criminele carrière, zijn bekering tot de islam en zijn periode als activist van de radicale beweging Straat Dawah beschreef.

Honing werd de lieveling van praatprogramma’s, altijd goed voor een gevatte toelichting op al uw jihadistisch wereldnieuws. De thuisblijver ging echter twijfelen aan de ideologie van het jihadi salafisme, maakte zich los uit het radicale milieu, kritiseerde openlijk de denkbeelden van zijn oude makkers met als gevolg dat zij hem nu als een afvallige zien.

Zijn boek is op dit moment bijzonder actueel. Honing en Sterkenburg beschrijven het reilen en zeilen van de Haagse “spektakelactivisten” van Behind Bars en Straat Dawah, waarvan de leiders nu terecht staan op verdenking van het lidmaatschap van een crimineel terroristisch netwerk. Ongeloofwaardig is een soort reisgids voor de jihadzaak.

Lees de rest van dit artikel »

Op 16 november 2013 publiceerden de regionale kranten de eerste berichten over de ex-soldaat Yilmaz, een Turkse Nederlander die in de omgeving van Aleppo en Idlib meevocht in een jihadistische groepering. De jihadist was nogal actief op sociale media en was daar gespot door oorlogsverslaggever Harald Doornbos, die er samen met Cyril Rosman een “brekende” coproductie van maakte.

Yilmaz alias “Chechclear” alias “Israfil” groeide uit tot een mediahit, zeker na een “exclusief interview” met Nieuwsuur, waarin hij mocht vertellen dat hij in Syrië vooral het Nederturkse gerecht kapsalon mist. Yilmaz gaf militaire instructie in de boomgaard, ontkende dat hij iets met Al-Qaida te maken had en maakte los van zijn jihadisme op velen zelfs een sympathieke indruk.

Yilmaz bleek ook een hartenbreker. De Maastrichtse bekeerlinge Sterlina alias “Aicha” raakte verliefd op hem en reisde naar Syrië om met Yilmaz te trouwen. Volgens sommige berichten zou Yilmaz zijn bruid vervolgens hebben gedumpt en doorgeschoven naar een ISIS-strijder in Raqqah.

Volgens Yilmaz zelf had het tweetal in goede harmonie besloten om te scheiden. Hij ontkende alle beschuldigingen in een verklaring waarin hij ook zijn overstap naar de Islamitische Staat uitlegde.

Yilmaz is ondertussen opnieuw getrouwd en werd onlangs vader van een zoon. Merkwaardig genoeg heb ik deze zaken wel voorbij zien komen op Twitter, maar de aandacht van de gevestigde media voor de ex-soldaat lijkt verdwenen. De man die in januari 2014 nog in het middelpunt stond door zijn exclusieve interview, ontsnapte geheel aan de aandacht toen vorige week acht nieuwe namen werden toegevoegd aan de Nederlandse terroristenlijst.

De volledige naam van “Yilmaz” blijkt Salih Yahya Gazali Yilmaz, en niet Omar zoals de meeste Nederlandse media ten onrechte meenden. Achteraf had alleen Elsevier (november 2014) de juiste voornaam. En ene “Woot3r”, die op 27 januari 2014 reageerde op GeenStijl.

Overigens doet Yilmaz nog steeds van zich spreken. De altijd oplettende Doornbos ontdekte vandaag dat Yilmaz het gebruik van chemische wapens door ISIS erkent en verdedigt.

Lees de rest van dit artikel »

Abdelkarim el Atrach alias “Abu Muhammad al Hollandi”

Abu Muhammad al Hollandi is niet meer. In de afgelopen week werd hij in de buurt van Aleppo tijdens een nachtelijke verkenningstocht in het gezicht geraakt door een 57 mm kogel van het Syrische regeringsleger. “Broeders” van Jabhat al-Nusrah brachten hem naar een ziekenhuis, waar hij volgens strijdmakker “Abu Saeed al-Halabi” tot zijn dood “Er is geen god dan Allah en Mohammed is zijn profeet” bleef roepen.

Als “Muhajiri Shaam” kwam ik hem voor het eerst tegen op social media. Op de puinhopen van een gebombardeerd hoofdkwartier uitte hij zijn woede over een geallieerde luchtaanval, waarbij Nusrah strijders om het leven kwamen. Hij riep op tot harde actie tegen de Nederlandse staat. Opvallend detail: Midden in zijn toespraak reed een door Nederlandse hulpstichtingen gekochte ambulance door het beeld.

Abdelkarim el Atrach was zijn echte naam. Kort voor het bombardement in Aleppo had de Nederlandse overheid de Arnhemmer geplaatst op een lijst van personen, van wie de financiële tegoeden zijn bevroren in verband met terrorisme. In de krantenverslagen over zijn dood lees ik dat hij studeerde aan een hogeschool in Nijmegen, begeleider was in een jeugdinstelling en begin 2013 naar Syrië afreisde, niet uit wrok tegen Nederland maar om het Syrische volk bij te staan.

Eerlijk gezegd zal ik “Abu Muhammad” een beetje missen op Twitter. Hij was uitgegroeid tot een belangrijke figuur bij Nusrah. Anders dan veel jihadtweeps, die weinig anders doen dan anderen retweeten of tot vervelens toe koran- en hadith-teksten citeren, twitterde El Atrach uit de eerste hand over de gebeurtenissen in zijn deel van Syrië, de regio Aleppo-Idlib.

Hij was actief betrokken bij de “Victory Coalition”, een samenwerkingsverband tussen Nusrah en nog “gematigder” jihadisten, dat de afgelopen maanden opvallende successen boekte tegen de Assad-troepen. Niet boos worden lezers. “Gematigd” staat tussen aanhalingstekens.

Lees de rest van dit artikel »